sluiten

---

Sinds november 2007 is er op IJburg een nieuw restaurant, De Dageraad, met een sociale doelstelling. Mensen die al lange tijd geen betaalde baan hebben gehad of nog nooit een betaalde baan hebben gehad, krijgen hier de mogelijkheid om (opnieuw) te leren werken.Hierna kunnen zij doorstromen naar een reguliere, betaalde baan. Het concept van ID-banen (in een ver verleden ook wel bekend als Melkert-banen), dat bedreigd werd met opheffing, wordt hiermee nieuw leven ingeblazen. Momenteel neemt een groep van ongeveer vijfentwintig mensen deel aan dit traject. Uiteindelijk is het de bedoeling dat dat er vijfendertig tot veertig worden.

Eind januari besloot ik op een regenachtige avond de proef op de som te nemen. Het interieur valt te omschrijven als een opvallende combinatie van jaren dertig-chic en een laissez-faire stijl. Het kersenroodbruine barmeubel en de dito caféstoelen vormen een opvallend contrast met de vintage look-eettafels. De kroonluchter in de hal steekt eveneens sterk af bij de Gispen-lampen in het eetgedeelte van de zaak. De Portugees ogende tegelvloer in terra- en okertinten en de volledig uitklapbare glazen pui aan de kant van de IJburglaan, doen het verlangen opborrelen naar een lange warme zomer met een ècht terras op IJburg.

Het IJburg-publiek heeft ondertussen haar weg gevonden naar het restaurant. Jonge gezinnen en stelletjes, volgens de statistieken de hoofdmoot van de IJburg-bevolking, vormden de bezoekers van die avond. Bij de ingang was een kinderhoekje ingericht met een miniatuuroventje en kleurig speelgoed. Dit lounge- en speelhoekje is één van de grote trekkers van De Dageraad. Hier wordt dan ook regelmatig intensief gebruik van gemaakt. Dit hoekje wordt binnenkort zelfs uitgebreid met een DVD/TV-installatie. Hiermee profileert De Dageraad zich als een bijzonder kindvriendelijk restaurant en dat ontbrak tot nu toe nog op het kinderrijke IJburg.

Ik sprak kort met Joost, de sympathieke bedrijfsleider, die deze avond ook de (enige) kok was. Met zijn achtergrond in zowel de welzijnszorg als ook de horeca voelt hij zich als een vis in het water. Tussen de bedrijvigheden door legde hij uit dat De Dageraad is opgericht op initiatief van de Woningcorporatie de Alliantie-Amsterdam en de Stichting Nieuwe Werkvormen Amsterdam (SNWA). SNWA houdt zich bezig met reïntegratietrajecten van mensen met een grote afstand tot de arbeidsmarkt. Eén van de voorlopers van de Alliantie-Amsterdam was de voormalige woningbouwvereniging De Dageraad, vandaar de naam. Restaurant De Dageraad ontvangt geen overheidssubsidie en moet zichzelf zien te bedruipen. De start van dit initiatief is mede ondersteund door de stichting Doen, het VSB-fonds en de Startfoundation.

De doelstelling van De Dageraad is om uiteindelijk een makkelijk toegankelijk en gemoedelijk restaurant te worden, waar zowel de gasten als de medewerkers zich op hun gemak voelen. Daarbij wordt niet voorbijgegaan aan de kwaliteitseisen op het gebied van service en producten. Het concept is vergelijkbaar met dat van restaurant Fifteen, bekend geworden door de Engelse tv-kok Jamie Oliver. Daar worden kansarme jongeren op weg geholpen d.m.v. een baan in een professioneel restaurant.

Waar in restaurant Fifteen topprijzen worden gevraagd voor topgerechten, zijn de prijzen bij restaurant De Dageraad nog schappelijk. De diversiteit in de gerechten (vier voor-, vijf hoofd-, vijf na- en drie speciale kindergerechten) wekken de indruk dat men bij het opstellen van de kaart op “safe” heeft gespeeld: de wat geforceerd ogende opsomming “ Maaltijdsalade van rucola, tomaat, paprika, sperziebonen, feta, olijven & kipfilet” (€ 8,50) wordt op speelse wijze geïnterrumpeerd door de “Pippi Langkousspaghetti (met schaartje !) met gehaktballetjes en tomatensaus (€ 5,25). De “Hangop van dikke yoghurt met verse seizoenvruchten” (€3,95) klonk veelbelovend, maar bewaar ik voor een volgend bezoek.

Het is een geruststellend idee dat je met “eten buiten de deur” helemaal los kunt gaan en tegelijkertijd maatschappelijk verantwoord bezig bent. En ach, dat het wat langer duurt alvorens je bestelling je tafel bereikt: we zullen het maar houden op kinderziektes. Joost overweegt al over te stappen op een systeem van voorgedrukte bestelformulieren, waar de klanten hun bestelling op kunnen aankruisen. Hopelijk zal deze nieuwerwetse zakelijkheid achterwege blijven. Immers, niets zo charmant als oprecht geïnteresseerd personeel en al helemaal in de Randstad.

Daarnaast is het hartverwarmend om te zien dat het ene maatschappelijke initiatief het andere heeft omarmd. De Boekenkas, een uitvinding van IJburger Johan Bakker, is met enthousiasme verwelkomd. De Boekenkas is een “ ruilproject”, waarbij bewoners gratis een boek mogen meenemen, mits men er een eigen exemplaar voor terugplaatst. Dit project is bedoeld om de communicatie tussen de IJburgers onderling te verbeteren en een saamhorigheidsgevoel te kweken, bij afwezigheid van een “officiële” bibliotheek. Een ideale plek dus om onder het genot van een kopje koffie een of meerdere boeken door te bladeren.

Het “Zalmpakketje met mierikswortelsaus en gestoomde groente en aardappeltjes” (€ 12,50) en de “Chocoladetaart” (€ 2,50) zijn voor mij in ieder geval reden om de rest van de kaart uit te proberen.

Reserveren kan via 06-4080 3040 en email: restaurantdedageraad@live.nl. (IJburglaan 1295.)

Sandra Lau
IJopener maart 2008

sluiten

Pers/Artikelen

• • Locating the Producers - Paul O'Neill
  • Public Art Online: The Blue House by David Drake
  • Middenstand op IJburg tot bloei gekomen
  • Eten voor het goede doel op IJburg
  • De openbare ruimte moet weer van ons allemaal worden
  • Middenstand op IJburg tot bloei gekomen
  • Buitenkunst - Amsterdam
  • Van sloopmateriaal kun je zo'n beetje alles bouwen
  • The Blue House
  • Particulier initiatief helpt IJburg aan gemeenschappelijke voorziening
  • (Z)IJ-power: vrouwen netwerken in IJburg
  • Sakho schildert trauma van zich af
  • Uitkijkpost - inkijkpost
  • A home for nonconformity
  • Creatieve broedplaats in nieuwbouwwijk
  • Chewing the fat
  • Cultuur en ontmoeting in Het Blauwe Huis
  • Teatro del chat, justo para el siglo XXI
  • Rozengeur
  • Mijn kunst is gemeenschapskunst
  • Blauwe Huis op IJburg moet broedplaats zijn
  • Jonge moeders
  • Brief door Tanja Karreman / Letter by Tanja Karreman
  • Kunst op IJburg
  • Kunst redt leegstaande villa